?Why iranian people english language no
چندروز پیش، ترانه علیدوستی به عنوان یکی از داوران جشنواره فیلمی در توکیو، مشغول صحبت با حضار بود که اینستاگرام فارسی پر شد از تیترهای زردی با این عنوان: انگلیسی حرف زدن ترانه علیدوستی!
مقایسه ی میزان تسلط او به زبان انگلیسی با رئیس جمهور، موضوع بیشتر نظرات مردم بود.
چندوقت پیش حسن روحانی در مقابل سوال خبرنگار سی ان ان با مکثی نسبتا طولانی اعلام کرد که مدتهاست به زبان انگلیسی صحبت نکرده و سپس با بیان منقطع و با لکنت مصاحبه ی خود را شروع کرد، این بخش از صحبت های او با تیتر “تسلط کامل حسن روحانی به زبان انگلیسی!” در فضای مجازی بین مردم دست به دست شد.
بعد از آن جواد خیابانی در گفتگو با سرمربی بولیوی سوالی را به زبان انگلیسی مطرح کرد که تا امروز که چندهفته از آن ماجرا میگذرد برای کاربران فضای مجازی جای طنز دارد.
این موارد، تنها نمونه های اخیر این مسئله بود، مشکل صحبت به زبان انگلیسی در میان شخصیت هایی که مردم تصور میکردند به واسطه ی شغل، موقعیت و محل تحصیل سطح زبانشان با بقیه مردم فرق دارد باسابقه تر از این ها بود.
دولتمردان ایرانی بارها در موقعیت های مختلفی که مجبور به صحبت با زبان انگلیسی شده بودند، سر و ته قضیه را به طرز شرم آوری هم آورده بودند.
کسی نمیتواند انکار کند میزان تسلط به زبان انگلیسی با توان رقابت اقتصادی یک کشور در بازارهای بین المللی رابطه مستقیم دارد.
روزنامه شرق طی گزارشی در تجلیل از تسلط ظریف به زبان انگلیسی در مقایسه با وزرای سابق نوشته بود: صرفنظر از قابلیتهای دیگر، تسلط وزیر و تیم همراه بر زبان خارجی و درنتیجه عدم نیاز به دیلماج، در کنار تجربه و دانش کافی از “زبان بدن” و هماهنگی پوششهای ظاهری و امثالهم، در موفقیت نمایندگان ما نقشی پراهمیت داشته است، یادمان نرفته که برقراری ارتباط از طریق مسئولان کمدانش و تجربه و اغلب ناآشنا با زبانهای بینالمللی که تکیه بر مترجم و تعبیر و تفسیرهای او را ناگزیر میکرد، طی یک سده گذشته لطمات فراوانی را در مذاکرات و قراردادهای اقتصادی منعقده بر ما تحمیل کرده است.
اما وضع زبان انگلیسی در میان مردم چطور است؟
عده ای که تعدادشان کم هم نبود بعد از صحبت های ترانه علیدوستی به زبان انگلیسی، مردم را شماتت کرده بودند که این سطح از زبان قابلیتی نیست که لزومی داشته باشد درباره آن صحبت کرد.
در فضای مجازی میبینیم که کپشن های بسیاری از کاربران ایرانی به زبان انگلیسی ست و همان ها در بیوگرافی هاشان، خود را با زبان انگلیسی معرفی میکنند و اینطور به نظر میرسد که زبان انگلیسی آنجا، وضع بهتری دارد!
اما بعد از ماجرای جوادخیابانی مصاحبه ای با مردم انجام شد و از آنها خواسته شده بود جمله “دیشب کجا بودی؟” را به انگلیسی بگویند…اما در کمال ناباوری، مصاحبه شونده ها که همه جوان بودند، نه تنها نمیتوانستند جمله را به لحاظ دستوری سرهم کنند که اغلب از کلمه yesterday برای دیشب استفاده میکردند.
در مدارس کشور، دانش آموزان از میانه ی تحصیل تا دوران پیش دانشگاهی زبان انگلیسی میخوانند و دانشجویان هم در همه ی رشته ها چندواحد عمومی و اختصاصی زبان انگلیسی میگذرانند، اما وضع زبان شخصیت های برجسته و مردم عادی همان است که شرح داده شد.
با این وجود اما با هرتغییری در نظام آموزش و پرورش و با هرجابه جایی در میان دولتمردان، هیچ راهبردی برای بهبود آموزش زبان بین المللی در سیستم آموزشی انجام نشده است و میبینیم دانش آموزانی که دو زبان عربی و انگلیسی را درمدرسه آموزش دیده اند بعد از فارغ التحصیلی نه تنها هیچ توانایی در زمینه گفتار و شنیدار و خوانش این دو زبان ندارند بلکه به قواعد زبان فارسی هم پشت کرده و برایشان زبان فارسی همان معنی را دارد که ضبان فارثی.